Wat is de wijsheid van het vasten in de gezegende maand Ramadan ten aanzien van het persoonlijke leven van de mens?
Het vasten is zowel een lichamelijk als een geestelijk dieet dat als het meest effectieve geneesmiddel dient voor de vorming van een gezond lichaam. Immers, zolang de mens bij de inname van voedsel de teugels vrij laat, zal dat zijn fysieke leven beschadigen. En zolang hij van alles eet en drinkt, zonder daarbij rekening te houden met wat halal of haram is, zal dat eveneens zijn spirituele leven vergiftigen. In dit geval neemt de nefs zelf de teugels ter handen en kan de mens zijn begeertes niet langer bedwingen.
Dat wil zeggen dat de mens zich tijdens de gezegende maand Ramadan aan een soort dieet went. Hij onderwerpt zich aan een ascetische levensinstelling en leert bevelen op te volgen. Hij voorkomt ziektes door zijn zwakke maag niet met voeding op voeding te overbelasten. En aangezien de mens via een bevel afziet van datgene wat normaal gesproken halal is, stelt dat hem in staat om bevelen van Allah eenvoudiger op te volgen en om afstand te nemen van datgene wat haram is. Zo zorgt hij ervoor zijn spirituele leven niet ten gronde te richten.
Bovendien wordt de meerderheid van de mensheid menigmaal door honger geplaagd. Teneinde geduld en discipline aan te leren en deze te kunnen uitoefenen, heeft de mens honger en ascese nodig. In de gezegende maand Ramadan is het vasten van vijftien uur of zelfs wel vierentwintig uur, indien men afziet van het ontbijt, een voortreffelijke school voor het in praktijk brengen van geduld en ascese. Dus, het vasten is eveneens een geneesmiddel tegen ongeduld en tegen gebrek aan uithoudingsvermogen, welke de ellende van de mens verdubbelen.
Bovendien heeft de maagfabriek zeer veel arbeiders en heel veel zintuigen die met haar in verbinding staan. Indien de nefs in het verloop van een maand overdag geen vrijstelling van haar arbeid krijgt, zullen die zintuigen en de arbeiders in die fabriek hun bijzondere dienstbaarheden en hun aanbiddingen vergeten. En dan zal de nefs hen met zichzelf laten bezighouden en hen onder controle van zijn heerschappij houden. De nefs zal eveneens de overige menselijke zintuigen met het lawaai en de dampwalmen van die fabriek in verwarring brengen, continu om aandacht voor zichzelf vragen en dientengevolge ervoor zorgen dat zij hun verheven opdrachten tijdelijk vergeten. En dat alles vormt de reden dat ewliya's sinds oudsher zichzelf onderwerpen aan een vorm van ascese met weinig eten en drinken en hiervan een gewoonte maken, teneinde spirituele volmaaktheid te kunnen bereiken.
Echter, ten gevolge van het vasten in de heilige maand Ramadan beginnen alle fabrieksarbeiders te begrijpen dat zij niet alleen voor die fabriek zijn geschapen. Ook genieten de overige zintuigen van de spirituele en engelachtige vreugden in de gezegende maand Ramadan in plaats van de lage pleziertjes van die maagfabriek en richten zij hun blikken onafwendbaar daarop. Omwille daarvan ervaren de gelovigen de heilige maand Ramadan, in overeenkomst met hun spiritueel niveau, op veelvuldig verschillende niveaus van zegeningen en van spirituele vreugdes. De geestelijke zintuigen, zoals het hart, de ziel en het verstand worden in deze gezegende maand via het vasten ontwikkeld en gezegend. En terwijl de lege maag vanwege de honger weent, ervaren die zintuigen een onschuldig innerlijke vreugde.